O nas

• • • o przedszkolu
    • misja i wizja przedszkola
    • historia naszego przedszkola

• • • • historia naszego przedszkola

      •      W osiedlu fabrycznym przy Zakładzie Płyt Pilśniowych i Wiórowych w Nidzie w 1957 roku zostało otwarte nowe przedszkole o dwóch oddziałach, którego pierwszą kierowniczką była Pani Anastazja Woźniak, a wychowawczynią Pani Krystyna Jodakis. Fabryka cały czas rozbudowywała się i przybywało ludzi do pracy i dzieci do przedszkola.

            Od września 1958roku na stanowisku dyrektora zasiadła Pani Irena Kurpiewska, która stała się inicjatorką powstania kolejnego oddziału. W przedszkolu robiło się coraz ciaśniej, budynek przeznaczony był bowiem na funkcjonowanie dwóch oddziałów, a liczba dzieci wzrosła do 100. Komitet Rodzicielski i Dyrekcja przedszkola w porozumieniu z Dyrekcją ZPPiW podjęły decyzję o rozbudowie placówki. Zostaje więc dobudowane nowe skrzydło- dwie sale zabaw i sala gimnastyczna. Jesienią 1971 roku placówka powitała po wakacyjnej przerwie uśmiechniętych przedszkolaków.

            W roku szkolnym 1985/86 zorganizowany został dodatkowy piaty oddział dla kolejnych 30 dzieci,  w tym celu adaptowano salę gimnastyczną. W nowo powstałej grupie znalazły się dzieci od 3 do 5 lat. Zaistniała znowu potrzeba powiększenia placówki ze względu na uczęszczających do niej 150 przedszkolaków. Zgłoszenie się do przedszkola takiej ilości dzieci spowodowało zmiany w liczbie zatrudnionych nauczycieli i personelu pomocniczego. Zatrudnione zostały dwie młode nauczycielki, woźna oddziałowa i pomoc kuchenna. Od tego momentu w placówce pracuje 21 osób. Potrzebne sprzęty do zagospodarowania nowego pomieszczenia zakupione zostały w znacznej większości  przy udziale rodziców: pościel, ręczniki, zabawki. Z chwilą otwarcia nowego oddziału w sali gimnastycznej warunki pracy uległy pogorszeniu. Ćwiczenia gimnastyczne, gry i zabawy prowadzono od tej w chwili w salach. Nie było miejsca na wiele działań dydaktycznych, ze względu na brak odrębnej łazienki w grupie, dzieci korzystają z łazienki wspólnej. Robi się ciasno.

            Wiosną 1985 roku wycięto stare drzewa i krzewy i przystąpiono do wykopów pod nowy jednopiętrowy budynek. Było to kolejne skrzydło naszego przedszkola połączone z budynkami „starymi”. Jesienią ww roku zalano fundamenty, a wiosną 1986 roku rozpoczęła się prawdziwa budowa. Do końca tego roku przykryto stropem cały budynek. W starym budynku rozpoczęto kucie ścian do nowej kanalizacji. Z okien „starego” przedszkola dzieci miały możliwość obserwowania pracy koparek i ciężarówek. Końcowym etapem budowy było połączenie starego i owego budynku łącznikiem.

           We wrześniu 1986r nowy rok szkoły zaczyna 156 przedszkolaków. Panią Mariannę Długosielską powołano na stanowisko zastępcy dyrektora, zatrudniono kolejnego nauczyciela.

           W roku szkolnym 1987/88 rozpoczęcie pracy i nauki wyjątkowo odbyło się 7 września. Stało się tak dlatego, że w naszej placówce przeprowadzono większy remont. Odmalowano ściany i sufity, poprawiono dach i podłogi, położono nowy gumolit w kuchni i na korytarzu. Wykonano też elewację pierwszej części budynku przedszkolnego. W nowym roku szkolnym przyjęto też do pracy  2 nowe nauczycielki. Pod koniec 1987 roku z okien „starego” przedszkola obserwowaliśmy już nowy budynek w całej okazałości. Rozpoczęły się parce wykończeniowe wewnątrz budynku. Z dnia na dzień zmniejszała się ilość pracy przy wykończeniu, przywożono nowe meble i pomoce dydaktyczne, które miały służyć do pracy w przedszkolu.

           Nadszedł 30 grudnia 1988r i właśnie tego dnia nastąpiło przekazanie nowego budynku nauczycielom i dzieciom w naszej miejscowości. Pani dyrektor zaprosiła do prac porządkowych w palcówce i wokół niej rodziców dzieci uczęszczających do przedszkola. Na tablicy ogłoszeń wywieszony został grafik, informujący rodziców kto i kiedy przychodzi do sprzątania, mycia okien czy skręcania mebli. Swoją pomoc ofiarowały również nauczycielki przedszkola oraz obsługa. Panie dyrektorki pełniły nadzór, a jednocześnie pomagały w pracach gospodarczych. Po feriach zimowych budynek był całkowicie przygotowany do przyjęcia dzieci.

           4 września 1989r po wakacyjnej przerwie do przedszkola przyszły uśmiechnięte, wypoczęte i opalone dzieci. W tym roku szkolnym w naszym przedszkolu przybyły aż trzy oddziały. W związku z tym zaistniała potrzeba zatrudnienia kolejnych nauczycieli, personelu pomocniczego oraz kuchennego. Od tej pory w przedszkolu funkcjonuje 8 oddziałów. W dalszym ciągu trwają prace modernizacyjne kuchni, dlatego wszystkie grupy chodzą na posiłki do stołówki zakładowej. Taka wędrówka potrwa do 1 listopada 1989r.

            17 stycznia 1990r zapisał się w kartach naszej historii jako dzień otwarcia całego budynku przedszkolnego wraz z kuchnią. Z tej okazji naszą placówkę odwiedziło wielu miłych i ważnych gości. Wychowankowie pod czujnym okien nauczycieli przygotowali krótką część artystyczną i bukiety kwiatów. Następnie gości zwiedzili nasze przedszkole.

           13 czerwca 1991r po długoletniej pracy na emeryturę odeszła od nas Pani I. Kurpiewska, a na stanowisko dyrektora Przedszkola powołano Panią Ryszardę Chojnowską, która zadbała o rozwój dydaktyczny naszej placówki. Motywowała nauczycieli  do poszukiwań nowatorskich metod nauczania i wychowania. W związku z powyższym już w 1997r prowadzone były w naszej palcówce zajęcia metodą dr I. Majchrzak „Wprowadzenie dziecka w świat pisma”. Prekursorką tej metody na terenie placówki była Pani Agata Turska. Prowadziła ona szereg zajęć otwartych, w których uczestniczyli nauczyciele naszej i nie tylko naszej placówki. Elementy tej metody wykorzystywane są w placówce do dnia dzisiejszego. Organizowane były wielorakie konkursy plastyczne, muzyczne, a przede wszystkim kilka edycji konkursu ekologicznego. Na wszystkie te uroczystości zapraszani byli przedstawiciele okolicznych instytucji oraz rodzice naszych wychowanków.

            Od początku lat 90 następował powolny upadek ZPPiW w Rucianem- Nidzie, co przekładało się na wciąż zmniejszającą się liczbę wychowanków naszej placówki. Pod koniec lat 90 do przedszkola uczęszczały dzieci, które tworzyły tylko cztery grupy wiekowe, w tym dwie na 5 godzin dziennie. Pani dyrektor Ryszarda Chojnowska czyniła wiele starań, żeby zdobywać środki na doposażanie przedszkola- zabawki, pomoce dydaktyczne. W tym celu dzięki zaangażowaniu nauczycieli, rodziców i dzieci wykonywane były różnorodne ozdoby świąteczne, które sprzedawane były na różnorodnych kiermaszach między innymi w ośrodku PAN Dom Pracy Twórczej w Wierzbie, okoliczne sklepy. Zorganizowała również bal dla rodziców, podczas którego na licytacji zbierane były pieniądze na doposażenie przedszkola.

           W 2002r z szatnię i jedną z sal przedszkolnych zaadaptowano na  niewielką salę gimnastyczną. Jej brak odczuwany był od dłuższego czasu przez nauczycieli, rodziców , a przede wszystkim dzieci. Trudno bez niej było prowadzić ćwiczenia gimnastyczne, zabawy ruchowe, gimnastykę korekcyjną, organizować występy okolicznościowe, uroczystości i spotkania wynikające z założeń planu rozwoju przedszkola. Pani Dyrektor, nauczyciele i rodzice przedszkolaków przy ogromnym udziale Zarządu Miasta i Gminy podjęła się tego zadania i 14 października 2002r sala została uroczyście otwarta. Salę wyposażono w sprzęt sportowo- rekreacyjny, dekoracją wnętrza zajęła się jedna z mam.

           Rok później wyposażony w urządzenia rekreacyjne zostały 2 przedszkolne place zabaw.

        Od roku 2013 przy dużym udziale finansowym organu prowadzącego udało nam się sukcesywnie odnawiać sale pobytu dzieci, zmodernizować i wyposażyć w nowe urządzenia rekreacyjne 2 place zabaw, przeprowadzić generalny remont kuchni i pomieszczeń do niej przyległych, wymienić okna i drzwi wejściowe, dokonać remontu sali gimnastycznej, wyposażyć ją w przesuwane drzwi.

         

         

        

        

        

        

        

        

        1